eros

eros

[gr.],

filoz.:

1) zasada spajająca i porządkująca świat (Hezjod, Empedokles z Akragas);

2) u Platona siła wznosząca duszę ku światu idei;

3) u S. Freuda instynkt życia przeciwstawiany instynktowi śmierci;

4) miłość namiętna, której celem jest zaspokojenie instynktów i zawładnięcie przedmiotem pożądania; odmienna od agape i caritas; czasami rozumiana jako synonim miłości cielesnej.