epifauna
ekol. wszystkie gatunki zwierząt (bentos) żyjących na powierzchni dna zbiorników wodnych w morzach, oceanach, jeziorach, stawach lub na powierzchni skał, kamieni lub innych przedmiotów znajdujących się pod wodą;
[gr.-łac.],
epifauna
Encyklopedia PWN
epifauna rozprzestrzenia się po całym dnie, ale najliczniej rozwija się w litoralu; skład gatunkowy epifauny zależy m.in. od zasolenia, głębokości i charakteru podłoża, z którego jest zbudowane dno; do epifauny należą, np.: pierwotniaki, gąbki, jamochłony (stułbiopławy, koralowce), mszywioły, małże, skorupiaki, liliowce.
