epiblast
 
Encyklopedia PWN
epiblast
[gr. epí ‘na’, blastós ‘zarodek’],
biol. struktury anat. w zarodkach;
1) zewn. warstwa komórek tarczki zarodkowej w zarodkach o bruzdkowaniu powierzchniowym tarczkowym (ptaki, gady); zawiera materiał na wszystkie listki zarodkowe; 2) w stadium przedgastrulacyjnym i wczesnej gastruli strunowców e. jest materiałem ektodermalnym, niepodzielonym jeszcze na neuroektodermę i ektodermę właściwą (ektoderma); 3) w zarodkach traw — mały wyrostek po przeciwnej stronie tarczki zarodkowej; nie pełni żadnej znanej funkcji (prawdopodobnie szczątkowy drugi liścień).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia