eon
filoz. pojęcie używane przez niektórych neoplatoników oraz gnostyków na określenie hipostazy Boga, poznawalnej przez człowieka w intelektualnym oglądzie, podczas gdy sam Bóg jest niepoznawalny;
[gr. aiṓn ‘czas’, ‘wiek’],
eon
Encyklopedia PWN
eony wyłaniają się z Otchłani jako boskie siły, a zarazem boskie atrybuty, zaś ich całość tworzy Pleromę.
