dyzunici
 
Encyklopedia PWN
dyzunici
[łac., ‘niezjednoczeni’],
wyznawcy religii prawosławnej w Rzeczypospolitej, którzy nie przyjęli unii brzeskiej 1596;
także Ormianie, którzy odrzucili unię zawartą we Lwowie 1635; termin „dyzunici” występuje w dokumentach królewskich i konstytucjach sejmowych; 1768 sejm określił dyzunitów jako wyznawców Kościoła greckowschodniego; w XIX w. używano terminów: prawosławni, Cerkiew prawosławna, Kościół prawosławny; określenie dyzunici utrzymało się w polskiej historiografii.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia