drukujące maszyny
 
Encyklopedia PWN
drukujące maszyny, maszyny drukarskie, maszyny poligraficzne,
maszyny do drukowania odbitek na podłożu drukowym (papierze, tkaninie, folii metalowej lub z tworzywa sztucznego i in.).
Rozróżnia się maszyny drukujące do drukowania klas. (drukowanie) oraz do drukowania cyfrowego.
W maszynach drukujących do drukowania klas. odbitka powstaje w wyniku przeniesienia obrazu z formy drukowej na odpowiednie podłoże przy użyciu farby drukowej. Główną częścią maszyny drukującej jest zespół drukujący wyposażony w mechanizm zamocowania formy drukowej oraz w układ doprowadzający farbę do formy drukowej. Maszyny do klas. drukowania offsetowego są dodatkowo wyposażone w zespół nawilżający, doprowadzający do formy drukowej wodę lub roztwór nawilżający. Ze względu na konstrukcję zespołu drukującego maszyny drukujące dzieli się na dociskowe, płaskie i rotacyjne. W maszynach drukujących dociskowych zespół drukujący składa się z płyty formowej, służącej do umocowania płaskiej formy drukowej, i płyty dociskającej podłoże drukowe do formy drukowej. W maszynach drukujących płaskich na płycie formowej znajduje się płaska forma drukowa, po której przetacza się cylinder dociskający podłoże drukowe do formy. W maszynach drukujących rotacyjnych giętką lub zaokrągloną formę drukową montuje się na cylindrze formowym, do którego drugi cylinder dociska zadrukowywane podłoże. Ze względu na metodę drukowania maszyny drukujące dzieli się m.in. na: wypukłodrukowe (typograficzne, fleksodrukowe i typooffsetowe), płaskodrukowe (litograficzne, offsetowe i światłodrukowe), wklęsłodrukowe (rotograwiurowe i tampondrukowe), sitodrukowe.
Maszyny drukujące do drukowania cyfrowego są urządzeniami, które na podstawie danych zgromadzonych w komputerze przekazują obraz na podłoże drukowe (drukowanie bezuderzeniowe metodą elektrofot., jonograficzną, magnetograficzną, natryskiwania farby i termotransferową) lub na formę drukową zamontowaną w maszynie drukującej (metoda ctpress).
Ze względu na postać podłoża drukowego rozróżnia się maszyny drukujące arkuszowe — do drukowania na arkuszach, oraz maszyny drukujące zwojowe — do drukowania na taśmach. Mogą służyć do zadrukowania podłoża po jednej stronie (maszyny drukujące jednostronne) lub po obu stronach (maszyny drukujące dwustrone). Maszyny drukujące zwojowe są zazwyczaj wyposażone w urządzenia do złamywania, kompletowania, klejenia i okrawania. Niektóre maszyny drukujące umożliwiają również lakierowanie odbitek (maszyny drukująco-lakierujące). Rozróżnia się ponadto maszyny drukujące przeznaczone do drukowania przy użyciu jednej farby (maszyny drukujące jednokolorowe) oraz przy użyciu farb o różnych kolorach (maszyny drukujące wielokolorowe). Współczesne maszyny drukujące są zazwyczaj wyposażone w urządzenia do automatycznego zakładania form drukowych na płyty i cylindry formowe oraz elektroniczne urządzenia do sterowania procesem drukowania, które na podstawie gęstości opt. barw lub czerni na zadrukowanym pasemku kontrolnym mogą programować przebieg procesu drukowania.
Pierwszą maszyną drukującą była prasa drukarska, zastosowana ok. 1450 przez J. Gutenberga. Płaska maszyna drukująca została zbudowana 1810 (1811 opatentowana) przez niem. drukarza F. Königa i po raz pierwszy wykorzystana 1814 do drukowania dziennika „Times” w Londynie. Maszynę rotacyjną skonstruowali 1844, niezależnie od siebie, Anglik A. Applegath i Amerykanin R.M. Hoe (1847 uzyskał na nią patent).
Herbert Czichon
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia