drukarka

drukarka,

inform. urządzenie służące do zapisywania informacji z komputera na papierze, także na folii i in. materiałach.

D. czcionkowe uderzają w taśmę barwiącą pojedynczymi czcionkami, mocowanymi na niezależnych dźwigniach (szybkość do ok. 10 znaków/s), plastikowych tarczach (d. margerytkowe, do 50 znaków/s), przesuwających się plastikowych taśmach lub wirujących stalowych bębnach (d. wierszowe, do 20 wierszy/s); w d. mozaikowych znaki są formowane przez uderzenia 9 lub 24 igieł (do 500 znaków/s); w d. strumieniowych (zw. też d. atramentowymi) znaki są formowane z kropelek tuszu, tryskających z mikroskopijnych dysz (do 200 znaków/s); w d. termicznych obraz powstaje wskutek punktowego podgrzewania termoczułego papieru (do 200 znaków/s); w d. laserowych obraz jest przenoszony na papier z bębna światłoczułego, naświetlanego promieniem lasera (do 180 stron/min); w d. magnetycznych obraz jest przenoszony ze stalowego bębna (do kilkuset stron/min). Wszystkie d. poza czcionkowymi pozwalają na definiowanie nowych znaków, a także na drukowanie rysunków i zdjęć. Rozdzielczość typowych d. mozaikowych i termicznych wynosi do 180 punktów na cal, szybkich d. laserowych i magnet. — 300 punktów na cal, a biurowych d. laserowych i strumieniowych — do 1200 punktów na cal. Do druku kolorowego są zwykle stosowane d. strumieniowe, choć istnieją także kolorowe d. mozaikowe i laserowe. Urządzenie łączące funkcje d. i skanera jest nazywane kopiarką cyfrową.

Drukarka laserowa