drakkar
drewniany wiosłowo-żaglowy bezpokładowy statek (VIII–XII w.).
[staroskand. drekar ‘smok’],
drakar, langskip,
drakkar
Encyklopedia PWN
Miał drewniany, ostrodenny i wysmukły kadłub bez pokładu (długi do 30 m; stąd nazwa langskip — ‘długi okręt’); małe zanurzenie umożliwiało żeglugę po rzekach; na śródokręciu maszt z rejowym żaglem; wysokie dziobnice drakkara były zdobione rzeźbami gł. smoków. Rodzaj mniejszego drakkara, z ozdobą w postaci węża, nazywał się snekker. Na drakkarze wikingowie dokonywali dalekich wypraw wojennych i odkrywczych.
