dowód apagogiczny
log. dowód przez sprowadzenie do niedorzeczności (łac. reductio ad absurdum), polegający na wykazaniu, że zaprzeczenie tezy prowadzi do wniosku sprzecznego z założeniem bądź też z jakimś twierdzeniem prawdziwym.
[gr. apagōgḗ ‘oddalenie’, ‘uchylenie’],
dowód nie wprost,
