dominat
termin utworzony przez historiografię nowożytną na określenie formy ustroju cesarstwa późnorzymskiego, poczynając od Dioklecjana (284–305);
[łac. dominus ‘pan’, ‘właściciel rzeczy’, ‘właściciel niewolników’],
dominat
Encyklopedia PWN
w czasach Dioklecjana tytuł dominus noster [‘pan nasz’] stał się stałym elementem oficjalnej tytulatury cesarskiej, wyrażając zmianę pozycji władcy względem mieszkańców państwa, którzy stali się „poddanymi” swego cesarza; dominat był formą ustroju, w którym cesarz miał absolutną władzę nad wszystkimi mieszkańcami imperium; podstawą jego władzy była ogromna armia, rozbudowany system biurokratyczny i propaganda, czyniąca z niego istotę półboską, przedstawianą w hieratycznych pozach, z aureolą nad głową i globem ziemskim w ręku.
