dekoder
 
Encyklopedia PWN
dekoder
[łac.-ang.],
telekom. urządzenie lub układ elektroniczny realizujący proces dekodowania;
budowa dekodera jest ściśle związana z postacią przetwarzanej informacji (dane, tekst, obraz) i sposobem jej kodowania, rodzajem przetwarzanego sygnału (cyfrowy, analogowy), technologią wytwarzania układu dekodera; obecnie dekodery mają zwykle postać układu scalonego lub stanowią integralną część układów złożonych (np. pamięci, mikroprocesorów, układów sterowania wyświetlaczami alfanumerycznymi i ekranami graficznymi). W dekodery różnego rodzaju są wyposażone komputery, odbiorniki radiofoniczne i telewizyjne, odtwarzacze CD, urządzenia odbiorcze telegrafii i in.; przykładami powszechnie stosowanych dekoderów są: dekodery kodów liczbowych — realizują zamianę informacji przedstawionej w dowolnym kodzie dwójkowym na informację wyrażoną w kodzie „1 z n” (najczęściej dekodery 4-bitowego kodu BCD na kod „1 z 10” lub kod używany w wyświetlaczach siedmiosegmentowych), dekodery dźwięku stereofonicznego (tzw. stereodekodery) — rozdzielają sygnały foniczne odpowiadające poszczególnym kanałom (lewemu i prawemu) i skierowują je do właściwych wzmacniaczy obu kanałów, dekodery kolorów w telewizji — wydzielają z całkowitego sygnału wizyjnego sygnały luminancji i chrominancji, po przekształceniu których otrzymuje się sygnały wizyjne kolorów podstawowych, dekodery teletekstu — wydzielają informację o znakach strony (zakodowaną cyfrowo) z odbieranego sygnału telewizyjnego.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia