dehydratacja
 
Encyklopedia PWN
dehydratacja
[łac.-gr.],
odwodnienie:
1) reakcja chem., w której wyniku z jednej lub jednocześnie z dwóch cząsteczek związku chem. zostaje usunięta cząsteczka wody; gdy cząsteczka wody jest odszczepiana od jednej cząsteczki związku, mówi się o procesie wewnątrzcząsteczkowym, np. dehydratacja alkoholi przebiegająca pod działaniem kwasu siarkowego(VI) z wytworzeniem alkenów; gdy odszczepiona cząsteczka wody pochodzi od dwóch cząsteczek związku, to proces jest międzycząsteczkowy, np. reakcja dwóch cząsteczek alkoholu etylowego z kwasem siarkowym(VI) prowadząca do eteru dietylowego; w przemyśle chem. największe znaczenie ma dehydratacja amidów kwasowych do nitryli, 1,2-dioli do związków epoksy oraz alkoholi do eterów;
2) usuwanie wody krystalizacyjnej z uwodnionych związków chemicznych, gł. hydratów, przez ich ogrzewanie bądź przez działanie środków suszących;
3) odwodnienie miceli hydrozoli w układach koloidalnych np. przez ogrzanie, wymrożenie wody bądź dodanie do układu środków odwadniających, jak alkohol etylowy lub aceton;
4) utrata wody przez komórki i tkanki organizmu w wyniku ujemnego bilansu wodnego (u roślin w wyniku przewagi transpiracji nad pobieraniem wody przez korzenie).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia