dacyt
 
Encyklopedia PWN
dacyt,
magmowa skała wylewna składająca się gł. z bogatego w sód plagioklazu, piroksenu i hornblendy lub biotytu;
jasno- lub ciemnoszary, o strukturze porfirowej (często ze szklistym tłem skalnym); bardzo pospolita lawa współcz. i trzeciorzędowych wulkanów na wybrzeżach Oceanu Spokojnego; występuje też w Słowacji, Siedmiogrodzie i in.; w Polsce — w Mrzygłodzie k. Zawiercia; materiał drogowy.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia