curriculum teoria
 
Encyklopedia PWN
curriculum teoria
[łac. curriculum ‘przebieg’],
pedag. systematyczne ujęcie procesu dydaktycznego, celem optymalnego planowania jego przebiegu oraz kontroli jego jakości;
oprac. w latach 60. i 70. XX w. w dydaktyce amer. i zachodnioeur.; twórcy t.c. — wykorzystując empiryczne podejście w teorii nauczania (odwołujące się m.in. do tradycji behawioryzmu), tzw. nową taksonomię celów kształcenia i wychowania oraz dorobek pedagogiki krytycznej — próbowali dokonać rewizji dotychczasowych programów edukacji szkolnej; tradycyjne programy koncentrowały się na swoistym „kanonie treści”, uwzględniającym przede wszystkim materiał klas. i jego log. i proporcjonalne rozłożenie, natomiast mniej jego aktualność i ważność; tymczasem dydaktyka — jak twierdzili zwolennicy t.c. — powinna zostać postawiona nie tyle w służbie treści, ile przede wszystkim celów; ich operacjonalizacja i hierarchizacja miały umożliwić efektywniejsze niż dotychczas kształtowanie określonych umiejętności i postaw, przyczyniając się zarazem do transformacji społ. i demokratyzacji życia.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia