cerekwicki przywilej 1454,
przywilej wymuszony 15 IX 1454 na Kazimierzu IV Jagiellończyku przez szlachtę wielkopolską, zgromadzoną po ogłoszeniu pospolitego ruszenia w obozie pod Cerekwicą koło Chojnic, dotyczący tylko Wielkopolski;
cerekwicki przywilej
Encyklopedia PWN
w zamian szlachta zgodziła się na udział bez zapłaty w trwającej wyprawie przeciwko Krzyżakom; król zobowiązał się m.in., iż nie będą ustanawiane nowe prawa ani powoływane pospolite ruszenie bez zgody sejmiku ziemskiego, co było wymierzone zarówno w możnowładców wielkopolskich zasiadających w radzie królewskiej, jak i w panów małopolskich w tej radzie dominujących, a także w ogólnopolskie zjazdy generalne; antymożnowładczy charakter miały również m.in. artykuły: o zakazie łączenia urzędu starosty z innymi urzędami ziemskimi w danej ziemi (uchwalany już wcześniej i przez królów nie przestrzegany) i o ograniczeniu kompetencji sądowych starostów do tzw. 4 artykułów grodzkich; większość zapisów przywileju cerekwickiego została przejęta przez statuty nieszawskie 1454.
