ceramiki dołkowo-grzebykowej kultura

ceramiki dołkowo-grzebykowej kultura,

archeol. kultura neolitu, a właściwie krąg kultur strefy leśnej wschodniej Europy obejmujący również tereny ziem pol. oraz wschodnie rejony Niemiec (od lewego brzegu Odry po Saksonię);

datowana na schyłek 1. poł. IV tysiącl.–1700 p.n.e., nazwa od ornamentu naczyń żłobionego narzędziem grzebykowatym i wytłaczanego stemplem na całej powierzchni lub znacznej jej części (dołki); plemiona koczownicze zajmujące się myślistwem, łowiectwem, rybołówstwem i zbieractwem; rolnictwo pojawia się dopiero w schyłkowych fazach rozwoju tej kultury.