cement portlandzki
 
Encyklopedia PWN
cement portlandzki,
otrzymywany przez prażenie (w temperaturze ok. 1400°C) margli lub wapieni z gliną i zmielenie tak uzyskanego klinkieru portlandzkiego z dodatkiem gipsu i żużla wielkopiecowego;
najszerzej stosowany w budownictwie; wynaleziony i opatentowany (1824) przez J. Aspdina.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia