bruceloza
 
Encyklopedia PWN
bruceloza,
med., wet. choroba zakaźna zwierząt udomowionych i dzikich, dla człowieka odzwierzęca;
na człowieka przenosi się przez skórę i błony śluzowe oraz drogą pokarmową (odzwierzęce choroby); u zwierząt również drogą płciową; spośród kilku gat. pałeczek z rodzaju Brucella chorobotwórcze są: B. melitensis — u ludzi wywołuje tzw. gorączkę maltańską, u kóz, rzadziej u owiec i bydła — poronienia i bezpłodność; B. abortus bovis u ludzi powoduje tzw. chorobę Banga, u zwierząt, gł. u krów — ronienia; B. abortus suis — u ludzi występuje rzadko, u świń jest przyczyną poronień. Bruceloza w okresie ostrym u ludzi charakteryzuje gorączka, często o typie falującym, zlewne poty, bóle stawowo-mięśniowe, ogólne osłabienie i dość często zapalenie jąder i najądrzy u mężczyzn; najciężej przebiega gorączka maltańska — u dzieci powoduje zapalenie opon i mózgu, a zachorowania mogą przybierać postać epidemii (np. w krajach śródziemnomor.); choroba Banga łatwo przechodzi w postać przewlekłą, z utrzymującymi się przez lata bólami stawów, kręgosłupa, zmniejszoną wydolnością fiz. i psychiczną. U zwierząt zakażenie pałeczką Brucella poza ronieniem jest także przyczyną zmian w stawach kończyn, zapalenia jąder i najądrzy u osobników męskich, a zapalenia wymienia (gruczołu mlecznego) u żeńskich. Zapobieganie: bezwzględne zwalczanie brucelozy u zwierząt, niekiedy szczepienia ochronne; leczenie jest trudne, często mało skuteczne.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia