broń biologiczna
 
Encyklopedia PWN
broń biologiczna, potocznie broń bakteriologiczna,
żywe organizmy (bakterie, wirusy, pierwotniaki, grzyby) oraz wytwarzane przez nie substancje, a także niektóre organizmy wyższe (zakażone gryzonie, owady) wraz ze środkami ich przenoszenia i rozprzestrzeniania, przeznaczone do wywoływania masowych chorób zakaźnych (epidemii) ludzi, zwierząt i roślinności.
Wraz z rozwojem biotechnologii możliwe staje się produkowanie syntet. toksyn oddziałujących na właściwości genetycznych organizmów żywych. Biologiczne środki rażące mogą być przenoszone i rozprzestrzeniane przez pociski artyleryjskie i rakietowe, zrzucane z samolotu np. w postaci bomb (pojemników) z zakażonymi organizmami lub cieczami oraz rozpylane za pomocą przyrządów rozpylających. Broń biologiczna jest bronią masowej zagłady o trudnych do przewidzenia i przeciwdziałania skutkach rażących; po raz pierwszy użyta przez Japończyków w wojnie z Mongolią 1939, mimo protokołu genewskiego 1925, zakazującego jej użycia; 1972 przyjęto i podpisano konwencję o zakazie rozwoju, produkcji i magazynowania broni biologicznej oraz obowiązku zniszczenia jej zapasów (konwencja ta była podpisana i ratyfikowana także przez Polskę), jednak prawdopodobnie niektóre kraje posiadają broń biologiczną
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia