bitwa o Wielką Brytanię

bitwa o Wielką Brytanię, ang. Battle of Britain,

ogół przedsięwzięć obronnych oraz walk lotnictwa brytyjskiego (RAF) i walczących w jego składzie pilotów innych krajów przeciwko ofensywie powietrznej niemieckiego lotnictwa (Luftwaffe), prowadzonej (8 VIII–31 X 1940) w ramach przygotowywanej inwazji na Wyspy Brytyjskie;

celem Niemców było zmuszenie Wielkiej Brytanii do podpisania pokoju, w sferze militarnej — przygotowanie lądowania wojsk niemieckich na Wyspach Brytyjskich; siły niemieckie ponad 2,5 tysiąca samolotów, brytyjskie ok. 1 tysiąca (w tym ok. 700 myśliwskich); obie strony otrzymywały uzupełnienia w trakcie bitwy; w bitwie o Wielką Brytanię walczyło ok. 100 pilotów polskich (1/8 wszystkich pilotów), w jednostkach RAF oraz w polskich dywizjonach myśliwskich 302 i 303, niszcząc ok. 160 samolotów niemieckich; polskie dywizjony bombowe 300 i 301 uczestniczyły w wyprawach bombowych na porty inwazyjne Niemców: Dunkierkę, Calais i inne; straty niemieckie 1733 samoloty, brytyjskie 915 samolotów.

Król Jerzy VI i gen. W. Sikorski z wizytą u lotników polskich