bioinformatyka
 
Encyklopedia PWN
bioinformatyka
[gr.-łac.],
interdyscyplinarna dziedzina nauki zajmująca się sposobami gromadzenia, przekazywania i przetwarzania informacji w układach biol., gł. na poziomie mezoskopowym (na poziomie makromolekuł);
dotyczy gł. badań kwasów nukleinowych i białek jako biomolekularnych nośników informacji — w związku z czym w bioinformatyce wyróżnia się działy: genomikę i proteomikę; bioinformatyka wykorzystuje metody informatyczne do analizy sekwencji biopolimerów, relacji ewolucyjnych, zależności strukturalnych i modelowania molekularnego biomolekuł i układów biologicznych. Przyjmuje się, że dziedzina ta powstała ok. 1986 (przy okazji podjęcia decyzji o sekwencjonowaniu genomu ludzkiego) jako narzędzie do obsługi biol. baz danych; jej elementy jednak były dość dobrze rozwinięte wcześniej (przeł. lat 60. i 70. XX w.); w latach 80. stała się samodzielną dyscypliną nauk., z własnym programem merytorycznym w postaci modeli odczytu informacji zawartych w genomie, metod analizy porównawczej sekwencji (nukleotydowych oraz aminokwasowych), narzędzi do przewidywania struktur białek na podstawie znajomości sekwencji aminokwasowej, aż do projektów konstrukcji proteomów i komputerowo wspomaganego projektowania leków włącznie. Wraz z bioinformatyką rozwinęły się pokrewne dziedziny teoret. analizy układów biol., jak np. biostatystyka (wykorzystująca metody statyst. do opisywania zjawisk i procesów biol.).
Bibliografia
Bioinformatyka, red. A.D. Baxevanis i B.F.F. Ouellette, Warszawa 2004.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia