bielmo

bielmo, endosperm,

bot. tkanka miękiszowa spichrzowa, powstająca w woreczku zalążkowym nasion roślin okrytonasiennych, zawierająca substancje zapasowe, gł. skrobię, białka i tłuszcze;

u wielu roślin bielmo stanowi znaczną część nasienia; powstaje z zapłodnionej komórki centralnej woreczka zalążkowego równocześnie z zarodkiem, w procesie zapłodnienia podwójnego; w zalążkach przekształcających się w nasiona bielmo przygotowuje metabolity dla rosnącego zarodka, wyczerpując się tylko częściowo (u nasion bielmowych, np. u zbóż) lub całkowicie (u nasion bezbielmowych, posiadających gruby liścień lub liścienie, np. u roślin motylkowatych); podobne do bielma funkcje: troficzną i spichrzową w stosunku do zarodka, pełni u roślin nagonasiennych prabielmo.