biegunki niemowląt
 
Encyklopedia PWN
biegunki niemowląt,
med. ostre stany chorobowe (gł. u niemowląt karmionych sztucznie) z dominującymi objawami ze strony przewodu pokarmowego — rozluźnionymi stolcami z domieszką śluzu, niekiedy krwi lub treści ropnej;
stolce są oddawane częściej niż zwykle, mogą im towarzyszyć wymioty o różnym nasileniu. Ostra biegunka niemowląt przebiega na ogół burzliwie, charakteryzuje się zwykle szybkim rozwojem coraz groźniejszych objawów ogólnych; należą do nich: spadek aktywności, upośledzenie łaknienia, wzmożone pragnienie, upośledzenie prężności skóry, gorączka; objawy te są wyrazem wielu zaburzeń metabolicznych (gł. odwodnienia i kwasicy), oraz zaburzeń czynności układu nerwowego i krążenia, prowadzących do wstrząsu; do najważniejszych czynników przyczynowych należą: ostre zakażenie przewodu pokarmowego lub zakażenie innych narządów (najczęściej bakteryjne lub wirusowe), błędy w żywieniu, ostra reakcja na alergen pokarmowy; brak szybkiego efektu leczenia domowego nakazuje dalsze leczenie w szpitalu. W przewlekłych biegunkach niemowląt również występują nieprawidłowe stolce, są one jednak mniej częste, ale utrzymują się przez dłuższy czas; u podstaw choroby leży zwykle długotrwałe upośledzenie różnych funkcji przewodu pokarmowego (wydzielniczej, trawiennej, wchłaniania), powstałe w wyniku: przebytej ostrej infekcji pokarmowej, doustnego stosowania antybiotyków, nieprawidłowego żywienia, inwazji pasożytniczej, przewlekłej choroby infekcyjnej czy też defektu wrodzonego; przewlekłe biegunki niemowląt wymagają z reguły leczenia szpitalnego.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia