bida, arab. bid‘a,
nowinka, innowacja, wprowadzanie do islamu elementów obcych lub wcześniej nie praktykowanych;
bida
Encyklopedia PWN
termin zrodził się w VII w. w kręgach szyitów i charydżytów, później został przejęty przez całą teologię muzułmańską, ale nigdy nie uzyskał ścisłej definicji, a określone twierdzenia były różnie kwalifikowane przez rozmaite szkoły prawne; b., zazwyczaj negatywnie oceniana przez ortodoksyjnych teologów, była traktowana jako odejście od zasad islamu albo wprost herezja.
