biblioteka batignolska,
biblioteka pol. we Francji; zał. 1842 przy Szkole Nar. Pol. (liceum), z inicjatywy działaczy demokr. Wielkiej Emigracji przeciwnych obozowi ks. A.J. Czartoryskiego;
biblioteka batignolska
Encyklopedia PWN
od 1844 w Paryżu przy bulwarze Batignolles; 1851, po usamodzielnieniu się, została połączona z hist. Biblioteką Pol. Wersalsko-Wileńską (zał. 1841 przez A. Ostrowskiego i K. Godebskiego); 1861 otrzymała jako depozyt brukselskie zbiory J. Lelewela, wkrótce archiwa organizacji, m.in.: TDP (1832–49), Zjednoczenia Emigracji Pol. (1833–46), Komitetu Nar. w Brukseli (1843–46) i agend emigr. Rządu Nar. (1863–65), również spuścizny wybitnych emigrantów; nieformalnie pełniła funkcje biblioteki nar.; 1874 księgozbiór oddano w depozyt Bibliotece Kórnickiej, na przeł. 1925 i 1926 zbiory po J. Lelewelu oraz księgozbiór biblioteki wersalskiej — bibliotece Uniw. S. Batorego w Wilnie, resztę Bibliotece Nar. w Warszawie, gdzie znaczna ich część w czasie II wojny światowej uległa zniszczeniu.
