bel

bel, B,

jednostka logarytmicznej miary stosunku dwóch wartości tej samej wielkości, log₁₀(P₁/P₂) — w przypadku mocy albo wielkości proporcjonalnej do mocy, lub log₁₀(A₁/A₂)^k — w przypadku wielkości spełniających zależność P₁/P₂ = (A₁/A₂)^k, przy czym k jest liczbą wymierną, np. równą 2 dla napięcia elektrycznego lub ciśnienia akustycznego;

Bel stosuje się gł. do wyrażania tzw. bezwzględnych poziomów i wzmocności lub tłumienności mocy elektrycznej lub akustycznej, napięcia elektrycznego, ciśnienia akustycznego, natężenia dźwięku itp.; np. bezwzględny poziom danej wielkości jest równy 1 B, gdy log₁₀ P₁/P₂ = 1, tj. P₁ = 10P₂, przy czym dla P₂ przyjmuje się wówczas stałe wartości (tzw. zerowe poziomy odniesienia), które wynoszą: w przypadku mocy elektrycznej 10^–3 W, napięcia elektrycznego V, ciśnienia akustycznego 2 · 10^–5 Pa, natężenia dźwięku 10^–12 W/m²; częściej stosuje się decybel, 1 dB = 0,1 B; nazwa bel od nazwiska A.G. Bella.