bariera krew–mózg
 
Encyklopedia PWN
bariera krew–mózg,
anat. układ anatomiczno-funkcjonalny, regulujący wymianę substancji między krwią i ośrodkowym układem nerwowym;
nieprzepuszczalny dla wielu toksyn i hormonów, zaś łatwo przepuszczający tlen i substancje odżywcze (glukozę, aminokwasy i kwasy tłuszczowe); zadaniem bariery krew–mózg jest m.in. ochrona układu nerwowego przed substancjami szkodliwymi i działaniem biologicznie aktywnych związków obecnych we krwi. Bariera krew–mózg jest mniej szczelna w obrębie tzw. narządów okołokomorowych kontaktujących się z płynem mózgowo-rdzeniowym; w tych miejscach mogą wnikać do mózgu ograniczone ilości niektórych hormonów.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia