attycyzm
 
Encyklopedia PWN
attycyzm
[łac. atticismus ‘styl attycki’],
lit. odmiana stylu retorycznego wykształcona I w. p.n.e.;
powstał jako reakcja na azjanizm, któremu przeciwstawiał ideał klasycyst. powagi, prostoty i jasności, stawiając za wzór język pisarzy attyckich z V i IV w. p.n.e.; znalazł wielu zwolenników w Rzymie (Marcus Iunius Brutus, Licyniusz Kalwus, Juliusz Cezar).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia