archeologiczna kultura
 
Encyklopedia PWN
archeologiczna kultura,
zbiór zbadanych, podobnych do siebie zespołów źródeł archeologicznych, który umożliwia rekonstrukcję zdarzeń, sposobów bytowania, sporządzenie inwentarza powszechnie używanych wytworów i określenie umiejętności grupy ludzkiej zasiedlającej dany obszar w możliwym do oznaczenia czasie.
Kultury archeologiczne są podstawowymi jednostkami podziałów archeologicznych, za pomocą których bada się pradzieje grup ludzkich; dzieli się je na fazy rozwojowe i grupy lokalne; czasami łączy się kilka kultur w krąg kulturowy danego środowiska geograficznego (np. krąg kultur arktycznych); w miejsce terminu kultura archeologiczna stosuje się także określenie technokompleks lub cykl kulturowy. Nazwę kultury archeologicznej nadaje się od miejscowości (lub regionu), w której po raz pierwszy odkryto charakterystyczny dla niej zespół źródeł archeologicznych (np. kultura rzucewska, kultura łużycka) lub ze względu na formę wytworu (czasami ornamentu) typowego dla tej kultury (np. kultura amfor kulistych, kultura ceramiki sznurowej).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia