antyfosfolipidowy zespół
 
Encyklopedia PWN
antyfosfolipidowy zespół,
med. stan chorobowy, w którym współistnieją przeciwciała antyfosfolipidowe: antykoagulant tocznia lub przeciwciała antykardiolipinowe w surowicy oraz zakrzepica tętnicza lub żylna, powtarzające się poronienia lub małopłytkowość;
przeciwciała antyfosfolipidowe należą zazwyczaj do immunoglobulin klasy IgG lub IgA; zespół antyfosfolipidowy może być pierwotny (bez współistnienia choroby układowej) lub wtórny (w toczniu rumieniowatym układowym). W przebiegu tego zespołu nierzadko występują zaburzenia ukrwienia ośrodkowego układu nerwowego; objawy dodatkowe mogą być rozmaite: sinica marmurkowata skóry, owrzodzenia na kończynach dolnych, migrena, mielopatia, pląsawica, zmiany w zastawkach serca. Antykoagulant tocznia jest przeciwciałem skierowanym przeciwko białkom uczestniczącym w procesie krzepnięcia krwi; może on występować w chorobach autoimmunologicznych (reumatoidalne zapalenie stawów, toczeń rumieniowaty układowy), w zakażeniach (malaria, wirusowe zapalenie wątroby, różyczka, mononukleoza zakaźna, zakażenie HIV) i jako skutek przyjmowania niektórych leków (antybiotyki, chloropromazyna, hydralazyna, fenytoina, prokainamid), oraz w rozrostach układu chłonnego (białaczka włochatokomórkowa, chłoniaki złośliwe); przeciwciała antyfosfolipidowe mogą występować także u ludzi zdrowych (stan ten nie wymaga leczenia). Leczenie w zależności od objawów klinicznych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia