amerykańskie szkło,
szkło wytwarzane w Ameryce Północnej; pierwsza huta została zał. w Jamestown 1607;
amerykańskie szkło
Encyklopedia PWN
1630–1789 produkcja szkła ograniczała się do wyrobów użytkowych, przejmując wzory, style i dekorację eur.; huty wytwarzające oryginalne produkty, przede wszystkim szkło stołowe wysokiej jakości, założono dopiero w XVIII w.: 1739–80 powstała huta C. Wistara k. Salem, 1763 — huta H.W. Stiegela w Manheim (Pensylwania) oraz 1784–95 — huta J.F. Amelunga w New Bremen (Maryland). W XIX w. było również wytwarzane szkło naśladujące ang.-irlandzkie szkło szlifowane oraz szkło prasowane, którego technologię opracował 1827 E. Robinson. Na przeł. XIX i XX w. o stylu sz.a. zadecydowała indywidualność L.C. Tiffany’ego, którego szkła, m.in. szkło favrile, należały do wybitnych, oryginalnych dzieł sztuki secesyjnej; Tiffany wprowadził również nowy styl w witrażownictwie i w sprzęcie oświetlenionym. Jednocześnie na rynku amer. powstało kilka firm konkurencyjnych, wytwarzających charakterystyczne typy szkieł, często nawiązujących do dzieł Tiffany’ego; były to m.in.: Steuben Glass Works ze szkłem aurene, Quezal Art Glass & Decorating Company, Mount Washington Company ze szkłem burmese, New England Glass Company ze szkłem amberiną (nazwy używane w handlu antykwarycznym).
