abrazja
 
Encyklopedia PWN
abrazja
[łac. abrasio ‘zeskrobywanie’],
geol. proces będący jednym z głównych czynników erozji, polegający na ścieraniu podłoża skalnego przez luźny materiał skalny (głazy, okruchy), ustawicznie przemieszczany przez prąd rzeczny, prądy i falowanie morza, wiatr, lodowiec;
polega także na wzajemnym ścieraniu materiału skalnego, wskutek czego ulega on rozdrobnieniu i obtoczeniu. Przy wysokim brzegu morza, atakowanym przez fale, abrazja prowadzi do powstania stromego, podciętego urwiska brzegowego zw. klifem oraz płaskiej powierzchni u jego podnóża, zw. platformą abrazyjną; zwykle platforma abrazyjna jest wąska (szerokość od kilku do kilkunastu m), niekiedy jednak, gdy poziom morza powoli się podnosi lub ląd się obniża (transgresja morza), może osiągnąć kilkadziesiąt km szerokości (np. wybrzeża Norwegii).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia