Związek Polek w Ameryce,
organizacja polonijna, założona 1898 w Chicago;
Związek Polek w Ameryce
Encyklopedia PWN
największa kobieca organizacja samopomocowa, ubezpieczeniowa i kulturalno-oświatowa w USA powstała w wyniku połączenia Towarzystwa Centralnego Polek (1887 zał. przez T. Samolińską) z innymi grupami; powstał w reakcji na odmowę przyjmowania kobiet do Związku Narodowego Polskiego; działał na rzecz emancypacji kobiet, pełnego ich dostępu do szkolnictwa; Związek dopuszczał członkostwo kobiet innych narodowości., składał się z lokalnych organizacji; 1910 Związek współorganizował Kongres Narodowy Polski w Waszyngtonie; pracował nad rozwojem oświaty polonijnej, kultury polskiej; organizował pomoc dla rodaków podczas I i II wojny światowej, uczestniczył w pracach Polskiego Centralnego Komitetu Ratunkowego, starał się wywierać naciski na administrację amerykańską w sprawie budowy niepodległej Polski, popierał tworzoną Armię Polską we Francji; dążył do włączania Polonii w główny nurt amerykańskiego życia; Związek współtworzy Kongres Polonii Amerykańskiej (A. Łagodzińska została wiceprezeską); udziela młodzieży stypendiów, organizuje wycieczki do Polski; prezes V. Sikora; organ tygodniowy „Głos Polek”.
