Związek Niemiecki
 
Encyklopedia PWN
Związek Niemiecki 1815–66, niem. Deutscher Bund,
luźna konfederacja państw niemieckich, utworzona na kongresie wiedeńskim na mocy aktu 8 VI 1815;
w skład Związku Niemieckiego wchodziło 35 państw i 4 wolne miasta; z racji posiadania ziem niemieckich należeli do niego także królowie Holandii (Luksemburg), Wielkiej Brytanii (Hanower, do 1837) i Danii (Holsztyn, do 1864); na czele Związku Niemieckiego stał sejm (Bundestag) z siedzibą we Frankfurcie n. Menem, pod przewodnictwem delegata Austrii, która odgrywała decydującą rolę w Związku; teoretycznie Związek Niemiecki miał znaczne uprawnienia, w praktyce był zależny od woli Austrii i Prus; po 1819 Związek Niemiecki występował przeciwko liberalizmowi i ruchom rewolucyjnym; rozwiązany 23 VIII 1866 na mocy pokoju praskiego, po klęsce Austrii w wojnie z Prusami.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia