Ziemia Święta,
nazwa Izraela lub Palestyny w języku pielgrzymów chrześc., powszechnie używana od średniowiecza;
Ziemia Święta
Encyklopedia PWN
wyraża przekonanie o uświęceniu tego kraju obecnością Jezusa, co dotyczy szczególnie miejsca jego narodzin, śmierci i zmartwychwstania. Pielgrzymki do Z.Ś. stały się popularne od IV w. (znane przykłady to wizyta cesarzowej Heleny 326, gdy odnaleziono miejsce Golgoty i Grób Święty, oraz pobyt św. Hieronima ze Strydonu; z końca IV w. zachowała się szczegółowa relacja pielgrzymującej z Hiszpanii Egerii). Postrzeganie tego kraju jako Z.Ś. stało się jednym z motywów wypraw krzyżowych, mających na celu uwolnienie miejsc świętych i chrześcijan Bliskiego Wschodu od dominacji muzułmańskich Arabów. Po krucjatach opiekę nad miejscami świętymi sprawowali gł. franciszkanie i mnisi prawosławni. W XX w. nastąpiło nasilenie pielgrzymek do Z.Ś., w przeszłości długich, kosztownych i niebezpiecznych.
