Zahorska Stefania
 
Encyklopedia PWN
Zahorska Stefania, ur. 25 IV 1890, Kraków, zm. 6 IV 1961, Londyn,
pisarka i historyk sztuki;
współpracowniczka i współredaktorka wielu pism (m.in. „Wiadomości Literackich”), wykładowca Wolnej Wszechnicy Pol. w Warszawie; od 1940 w Wielkiej Brytanii, współpracowała z  „Wiadomościami” (felietony publikowane pod pseud. Pandora wspólnie z A. Pragierem); powieści: Korzenie (1937) — próba wspomnieniowej epiki, Stacja Abbesses (Londyn 1952) — analiza zachowań psychol.-moralnych grupy ludzi w sytuacji wojennego zagrożenia; metaforyczna opowieść Ofiara (Londyn 1955), konfrontująca staro- i nowotestamentową ideę ofiary; dramat Smocza 13 (Londyn 1945) poświęcony zagładzie getta w Warszawie; szkice i studia o pol. malarstwie; zbeletryzowane wspomnienia Warszawa–Lwów 1939 (Londyn 1964).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia