Zagórze Śląskie
 
Encyklopedia PWN
Zagórze Śląskie,
w. w woj. dolnośląskim, w pow. wałbrzyskim (gmina Walim), na pograniczu G. Wałbrzyskich i G. Sowich, nad Bystrzycą i Jez. Bystrzyckim;
Zamek, wzmiankowany 1315, należał do Piastów z linii świdnickiej do 1392, następnie własność śląskich rodów rycerskich. w XV w. siedziba rycerzy-rozbójników; od 1392 pod zwierzchnictwem Czech, dzieliło losy polit. Śląska; od 1742 w państwie pruskim; od 1945 w Polsce. Ośrodek wypoczynkowy i sportów wodnych; got. zamek Grodno (1. poł. XIV w., renes. przebudowa 2. poł. XVI w. — m.in. rzeźbione portale i sgraffita), budynek bramy dolnej (1570), mury z bastejami (ok. 1545–1590); w zamku Muzeum Regionalne. Na gnejsowym wzgórzu (450 m) rezerwat krajobrazowy Góra Choina (pow. 19,1 ha).
Bibliografia
J. ROZPĘDOWSKI Zamek Grodno w Zagórzu Śląskim i zamki Nowy Dwór, Radosno, Rogowiec, Wrocław 1960.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia