Zachodniosyberyjskie Zagłębie Naftowe
 
Encyklopedia PWN
Zachodniosyberyjskie Zagłębie Naftowe, Zạpadno-Sibịrskaja nieftiegazonọsnaja prowịncyja,
największe ze znanych złóż gazu ziemnego i drugie (po Zat. Perskiej) ropy naftowej na Ziemi, w Rosji, na Niz. Zachodniosyberyjskiej (gł. w obw. tiumeńskim, tomskim, nowosybirskim, omskim);
pow. 2,2 mln km2; pierwsze złoże gazu ziemnego odkryte 1953 w okolicy Bieriezowa, pierwsze złoże ropy naftowej 1960 — Szaim; łącznie odkryto ponad 300 złóż ropy naftowej (m.in. Samotłor, mamontowskie, fiodorowskie, wareganskie, Ust-Bałyk) i gazu ziemnego (Urengoj, Jamburg, bowanienkowskie, Zapolarne, Miedwieżje, charasawiejskie); przeważająca część wydobywanej ropy naftowej i gazu ziemnego jest transportowana rurociągami do eur. części Rosji, a gaz ponadto do krajów Europy Wschodniej i Zachodniej; gł. ośr.: Niżniewartowsk, Surgut, Nadym, Urengoj, Tiumeń.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia