Zachodniopomorskie, Pojezierze,
część Pojezierzy Południowobałtyckich, między doliną Odry na zachodzie a Pojezierzem Kaszubskim na wschodzie;
Zachodniopomorskie, Pojezierze
Encyklopedia PWN
dł. ok. 350 km, szer. 12–60 km; na północy przylega do pasa pobrzeży Szczecińskiego i Koszalińskiego, na południu — do Pojezierza Południowopomorskiego; wzgórza morenowe Pomorza Zachodniopomorskiego mają ogólny kierunek południowy zachód–północny wschód i przebiegają mniej więcej równolegle do wybrzeży Morza Bałtyckiego; ich wysokości bezwzględne rosną ku północnemu wschodowi i w okolicach Bytowa osiągają ponad 250 m (Siemierzycka Góra, 256 m); pojezierze należy do dorzecza Odry (Płonia, Ina, Drawa, Gwda) i bezpośredniego zlewiska Morza Bałtyckiego (Rega, Parsęta, Grabowa, Wieprza, Słupia, Łupawa i Łeba); przeważają jeziora typu rynnowo-wytopiskowego; Pomorze Zachodniopomorskie dzieli się na mniejsze regiony: pojezierza Myśliborskie, Choszczeńskie, Ińskie, Drawskie i Bytowskie oraz wysoczyzny Polanowską i Łobeską; region turyst. i wypoczynkowy; ośr. uzdrowiskowy Połczyn Zdrój.
