Wyszynski Andriej J.
 
Encyklopedia PWN
Wyszynski Andriej J., ur. 10 XII 1883, Odessa, zm. 22 XI 1954, Nowy Jork,
sowiecki prokurator i dyplomata;
od 1903 czł. SDPRR, mienszewik, od 1920 czł. RKP(b); od 1931 prokurator Ros. FSRR, a 1933–39 prokurator generalny ZSRR; oskarżyciel w gł. procesach politycznych w ZSRR, twórca teorii, iż przyznanie się oskarżonego może stanowić decydujący dowód winy (za co otrzymał Nagrodę Stalinowską); 1939–44 wiceprzewodniczący Rady Komisarzy Lud., jednocześnie od 1940 wicekomisarz spraw zagr., a 1949–53 min. spraw zagr. i szef delegacji ZSRR przy ONZ.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia