Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych. Historia.
terytorium zależne USA, w Ameryce Środkowej, w południowo-zachodniej części Wysp Dziewiczych (Małe Antyle), na wschód od wyspy Puerto Rico, na M. Karaibskim
Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych. Historia
Encyklopedia PWN
Zamieszkane pierwotnie przez Indian (prawdopodobnie Arawaków, potem Karaibów). W 1493 odkryte przez K. Kolumba. W 2. połowie XVI w. Hiszpanie pokonali Karaibów. W XVII w. próby osadnictwa angielskiego i francuskiego (p.n. Saint Croix do 1733); 1666–1733 wyspy stopniowo zajęte przez Duńczyków, którzy zapoczątkowali uprawę trzciny cukrowej i sprowadzali do pracy na plantacjach murzyńskich niewolników. Od 1754 jako Duńskie Wyspy Dziewicze stanowiły kolonię Danii. Po zniesieniu niewolnictwa 1848 produkcja cukru załamała się. W 1917 USA wykupiły wyspy od Danii za 25 mln $. Rozwój gospodarczy, który nastąpił po 1945 (głównie przemysł, turystyka), spowodował napływ imigrantów, co stało się przyczyną trwających kilkanaście lat napięć między ludnością miejscową a przybyszami. Od lat 70. XX w. kilkakrotne próby reformy ustroju politycznych (rozszerzenia autonomii) były odrzucane w referendach.
