Woronicz Jan Paweł
 
Encyklopedia PWN
Woronicz Jan Paweł, ur. 28 VI 1757 lub 6 VII 1753, Brodów (Wołyń), zm. 7 XII 1829, Wiedeń,
poeta, kaznodzieja;
od 1806 we władzach Księstwa Warsz. (od 1808 czł. Rady Stanu), od 1815 bp krak. i senator Królestwa Pol., od 1828 arcybp warsz. i prymas Królestwa Pol. (koronował cara Mikołaja I na króla pol.); od 1800 czł. TPN; głosił mesjanistyczne idee o posłannictwie dziejowym Słowiańszczyzny, a zwłaszcza Polski; Hymn do Boga (1805, wyd. 1810), poematy Świątynia Sybilli (1801, wyd. 1818 pt. Sybilla) i Assarmot... (1805), wiersze okolicznościowe, kazania (m.in. z okazji święcenia orłów i sztandarów 1807, na pogrzebach J. Poniatowskiego 1817 i T. Kościuszki 1818), rozprawy o pieśniach nar.; Pisma... (t. 1–6 1832–33), Dzieła poetyczne... (t. 1–3 1853).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia