Wojskowa Rada Ocalenia Narodowego
 
Encyklopedia PWN
Wojskowa Rada Ocalenia Narodowego (WRON),
tymczasowy pozakonstytucyjny organ władzy, faktycznie nadrzędny wobec pozostałych władz państw., administrator stanu wojennego w Polsce 1981–83;
13 XII 1981 ogłosiła deklarację o swoim ukonstytuowaniu w nocy z 12 na 13 XII i wystąpieniu do Rady Państwa o wprowadzenie stanu wojennego na obszarze całego kraju; 26 I 1982 sejm formalnie potwierdził zasadność jej powołania; WRON liczyła 22 czł. (gen. i wyższych oficerów WP), m.in. W. Jaruzelski (przewodniczący), F. Siwicki, Cz. Kiszczak, J. Baryła, T. Hupałowski, L. Janczyszyn, M. Janiszewski, T. Krepski, E. Molczyk, W. Oliwa, Cz. Piotrowski, H. Rapacewicz, T. Tuczapski, J. Użycki; nadzorowała i oceniała rozwój sytuacji społ.-polit. w Polsce, publicznie zalecała władzom państw. podjęcie odpowiednich decyzji polit. i adm.; 22 VII 1983 ogłosiła samorozwiązanie wraz z odwołaniem stanu wojennego.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia