Włochy. Środki przekazu

Włochy. Środki przekazu.

Prasa.

W stosunku do liczby mieszkańców zarówno liczba tytułów gazet i czasopism (ok. 10 tys. w końcu XX w.) ukazujących się we Włoszech, nie jest duża. W latach 90. XX w. łączny, dzienny nakład dzienników wynosił ok. 5,6 mln egz., z czego ok. 80% sprzedawano w północnej i centralnej części kraju, natomiast 20% na południu Włoch. Głównymi ośr. prasowymi są Rzym i Mediolan; wśród dzienników najwyższy nakład ma niezależny dziennik „Corriere della Sera”, wyd. od 1876 w Mediolanie, ukazujący się również w Rzymie; niezależna „La Repubblica”, wyd. od 1976 w Rzymie oraz „La Stampa”, liberalny, związany z Fiatem, wyd. od 1867 jako „Gazzetta Piemontese”, pod obecnym tytułem od 1895. Wśród czasopism najwyższy nakład ma ilustrowany katol. tyg. „Famiglia Cristiana”, zał. 1931, ogólnoinformacyjny tyg. „Gente”, zał. 1957, tyg. „Oggi”, zał. 1945.

Agencje prasowe: Agenzia Nazionale Stampa Associata (ANSA), niezależna agencja, zał. 1945 w Rzymie, ma 22 biura regionalne i 83 zagr., nadaje codzienny serwis krajowy i zagr. w językach: wł., hiszp., fr. i ang.; Agenzia Giornalistica Italia (AGI), zał. 1950 w Rzymie, agencja informacyjna; Inter Press Service (IPS), zał. 1964 w Rzymie, międzynar. agencja informacyjna.

Radio i telewizja.

Nadzór merytoryczny nad pracą radia i telewizji sprawuje 40-osobowa Komisja Parlamentarna do Spraw Radia i Telewizji; zgodnie z ustawą z 1975 publiczne radio i telewizja utrzymują się z opłat abonamentowych, reklam (nie mogą zajmować więcej niż 5% czasu antenowego) oraz programów sponsorowanych, a telewizja państw. także z prowadzonej przez siebie działalności wydawniczej (książki, płyty, taśmy i kasety wideo) oraz ze sprzedaży wyprodukowanych przez siebie programów. Radio państw. (RAI) nadaje 3 programy: I — ogólny, II — rozrywkowy, III — edukacyjny, a także programy lokalne po wł. i w językach mniejszości etnicznych. Ponadto funkcjonuje Radio Roma, nadające na zagranicę w 27 językach. Telewizja publiczna dysponuje 3 kanałami: RAI Uno, RAI Due, RAI Tre, oraz programami lokalnymi; działa także 7 ogólnokrajowych telew. sieci komercyjnych (Canale 5 — od 1979, Italia Uno, Rete Quattro, Dee Jay TV, Video Music, Euro TV, Rete A), 4 lokalne stacje komercyjne (Antenne 4, 5, 10, Rete 10). Telewizja prywatna utrzymuje się wyłącznie z reklam i programów sponsorowanych. Największe stacje komercyjne Canale 5 i Italia Uno należą do koncernu Fininvest S. Berlusconiego. Programy kolorowe są emitowane w systemie G/PAL. We Włoszech działa też telewizja satelitarna i kablowa.