Wilczyński Wacław, ur. 31 VII 1923, Warszawa, zm. 23 XII 2008, Poznań,
ekonomista;
Wilczyński Wacław
Encyklopedia PWN
uczeń E. Taylora, specjalista w dziedzinie teorii systemów ekonomicznych i polityki pieniężnej; od 1970 profesor Akademii Ekonomicznej w Poznaniu (1967–69 kierownik katedry ekonomii, 1969–91 dyrektor Instytutu Ekonomii), od 1996 — Wyższej Szkoły Bankowej w Poznaniu; członek TPN w Poznaniu; od 1972 w Komitecie Nauk Ekonomicznych PAN; 1980–90 prezes ZG PTE; od 1995 członek Towarzystwa Ekonomistów Polskich; 1989–91 członek Rady Ekonomicznej rządu T. Mazowieckiego; 1993–97 przewodniczący Rady Ekonomicznej przy prezesie NBP; zajmuje się problemami gospodarki rynkowej i nierynkowej, polityki regulacyjnej i strukturalnej państwa, studiami na temat monetarystycznej i keynesowskiej polityki pieniężnej, zagadnieniami deficytu budżetowego i długu publicznego; główne prace: Podstawowe kierunki współczesnej teorii konkurencji (1960), Rachunek ekonomiczny a mechanizm rynkowy (1965), Drogi wyjścia z polskiego kryzysu gospodarczego (1992), Ekonomia i polityka gospodarcza okresu transformacji (1996), Wrogie państwo opiekuńcze (1999), Rynek i pieniądz w Polsce u progu XXI wieku (2000).
