Wiesel Elie
 
Encyklopedia PWN
Wiesel
[ui:zl]
Elie, ur. 30 IX 1928, Syhot (Rumunia), zm. 2 VII 2016, Nowy Jork,
amerykański pisarz i dziennikarz, pochodzenia żydowskiego, tworzący w języku francuskim;
urodzony w Rumunii, w ortodoksyjnej rodzinie chasydzkiej, więzień obozów Auschwitz i Buchenwald, po wojnie we Francji, gdzie był współpracownikiem francuskich i izraelskich czasopism; od 1956 w USA (1963 przyjął obywatelstwo amerykańskie); autor terminu Holocaust, swą działalność i twórczość poświęcił martyrologii Żydów — ofiar nazizmu i stalinizmu; powieści, m.in. Un di Velt Hot Geshvign [‘a świat pozostał milczący’] (1956, skrócona wersja francuska La nuit 1958), La ville de la chance (1962), Le mendiant de Jérusalem (1968), Le testament d’un poète juif assassiné (1980), L’oublié (1989); opowiadania, dramaty, opowieści chasydzkie (Célébration hassidique 1972) i talmudyczne (Célébration talmudique 1991), liczne eseje; 1986 otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia