Warszawska Spółdzielnia Mieszkaniowa (WSM),
jedna z pierwszych w Polsce lokatorskich spółdzielni mieszkaniowych i pierwsza spółdzielnia osiedlowa budownictwa wielorodzinnego;
Warszawska Spółdzielnia Mieszkaniowa
Encyklopedia PWN
budowała tanie mieszkania dla rodzin robotniczych i inteligenckich oraz prowadziła działalność kulturalną i społeczną wśród spółdzielców; do 1938 zbudowano prawie 1,7 tysiąca mieszkań, głównie na Żoliborzu, oraz organizowano instytucje życia społecznego, m.in. Teatr im. S. Żeromskiego, świeckie gimnazjum im. B. Limanowskiego, przedszkola, żłobki, towarzystwa wzajemnej pomocy; WSM należała do najbardziej interesujących w Europie prób organizacji życia społecznego w nowo powstających osiedlach miejskich; działacze: B. Brukalska, T. Toeplitz, S. Tołwiński i inni; odtworzona po II wojnie światowej, została wchłonięta przez ogólnopaństw. system spółdzielczości mieszkaniowej; po 1989 odzyskała samodzielność.
