Warciańsko-Odrzańska Pradolina
 
Encyklopedia PWN
Warciańsko-Odrzańska, Pradolina, Pradolina Berlińska,
region w środkowozachodniej Polsce i Niemczech, między pojezierzami: Lubuskim i Wielkopolskim na północy a Wzniesieniami Zielonogórskimi i Pojezierzem Leszczyńskim na południu, część tzw. pradoliny warszawsko-berlińskiej;
podłużne, równoleżnikowe obniżenie między pojezierzami Lubuskim i Wielkopol. na północy a Pojezierzem Leszcz. i Wzniesieniami Zielonogór. na południu; w granicach Polski obejmuje dolinę środkowej Odry na zachodzie (od ujścia Gniłej Obry po ujście Nysy Łużyckiej), zatorfioną dolinę Obry oraz dolinę środkowej Warty (od Mosiny po ujście Prosny) na wschodzie; dł. ponad 220 km, szerokość od kilku do kilkunastu km, wys. od ok. 50 m na zachodzie do ok. 100 m na wschodzie; powstała w okresie zlodowacenia Wisły w wyniku erozyjnej działalności wód polodowcowych i rzecznych płynących ku zachodowi, wzdłuż czoła lodowca.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia