Wallek-Walewski Bolesław, ur. 23 I 1885, Lwów, zm. 9 IV 1944, Kraków,
dyrygent, kompozytor i pedagog muzyczny.
Wallek-Walewski Bolesław
Encyklopedia PWN
Od 1910 profesor, od 1938 dyr. konserwatorium w Krakowie; 1915 zał. Krak. Tow. Operowe, współzałożyciel (1919) i kier. artyst. Krak. Tow. Śpiewaczego „Echo”; był chórmistrzem i dyrygentem operowym, m.in. 1917–19 w Warszawie, 1924 w Poznaniu; wieloletnia współpraca z chórami sprawiła, że trzonem twórczości Wallka-Walewskiego stały się utwory chóralne (wśród nich najbardziej cenione utwory na chóry męskie: Modlitwa 1909, Pogrzeb Kazimierza Wielkiego 1911, Bajeczka o myszce 1913, później Bajka o Kasi i królewiczu, Burza morska i in.); także opery (Pomsta Jontkowa, wyst. Poznań 1926; jej libretto stanowi kontynuację akcji Halki S. Moniuszki), oratorium Apokalipsa (1931), poematy symfoniczne (scherzo Paweł i Gaweł 1908), kantaty, msze.
