Wackernagel 
, ur. 11 XII 1853, Bazylea, zm. 22 V 1938, tamże,
niem. językoznawca, indoeuropeista; 1879–1902 i od 1915 profesor uniwersytetu w Bazylei;
[wạkərna:gl]
Jacob , ur. 11 XII 1853, Bazylea, zm. 22 V 1938, tamże,
Wackernagel Jacob
Encyklopedia PWN
od 1881 profesor uniwersytetu w Bazylei, 1902–15 w Getyndze; liczne prace ze składni języków indoeur., gramatyki staroind., m.in. Vorlesungen über Syntax... (t. 1–2 1920–24), fundamentalna Altindische Grammatik (t. 1–2 1896–1905, t. 3 1930 wyd. przez A. Debrunnera); wspólnie z F. Andreasem dokonał pierwszej próby rekonstrukcji pierwotnej postaci staroirań. tekstów Gatha z Awesty.
